Exorfinen en gezondheidsklachten. De werking van exorfine is vergelijkbaar met morfine. Maar is veel sterker. Het zijn de morfine-achtige deeltjes in gluten, zuivel, soja en spinazie. Ze kunnen veel schade veroorzaken aan de neurotransmitters. Dit is een stofje die zenuwimpulsen tussen de zenuwcellen overdraagt. Iemand met een hoge exorfinenbelasting kan daardoor allerlei klachten ontwikkelen. In de eerste fase voelt iemand zich snel moe. De aandacht verslapt en de motivatie is moeilijker vol te houden. Vervolgens neemt de stressweerstand af. De suikerbehoefte neemt toe en er worden spierspanningen in het lichaam opgebouwd. Dit uit zich bijvoorbeeld in nek- of rugpijn. Ook kunnen er immuun problemen optreden zoals astma en allergieën.
Exorfine junkies
Exorfinen behoren tot de opioïden. Dit zijn stoffen die het beloningssysteem in de hersenen activeren. Dat gebeurt door een korte maar heftige toename van endorfine en dopamine na het nuttigen exorfinehoudende voedingsmiddelen. In Amerika spreekt men soms van ‘exorphin-junks’. Deze mensen zijn dermate verslaafd aan exorfinen dat ze geen gezonde voeding meer willen eten. Exorfinen en suiker behoren tot de voornaamste ingrediënten in junkfood en troostvoeding. Uit onderzoek blijkt dat exorfinen uit zuivel en gluten even verslavend zijn als morfine en cocaïne.
Exorfine in melk en tarwe
Ons huidige tarwe bevat 5 tot 10 keer meer glutenexorfinen dan 100 jaar geleden. Glutenhoudende levensmiddelen zoals brood, pasta, pizza en melk remmen de opname van zink. Zink is onder andere nodig als bescherming tegen exorfinen. En bij allerlei ontgiftingsprocessen in het lichaam. Uit onderzoek blijkt dat gluten de ontgifting van lichaamsvreemde stoffen in je lijf blokkeert. Met als gevolg bijvoorbeeld het opstapelen van pesticiden in je lichaam. Wijziging van A2 caseïne in melk naar de A1 variant is de oorzaak van een melkexorfinen stijging met meer dan 5.000% . Het doorfokken van melkkoeien om de melkproductie te verhogen heeft er namelijk toe geleid dat bij de meeste koeien een andere eiwitstructuur (A1) is ontstaan. Het afbreken van de A1 caseïne kan in het maag- en darmstelsel tot vervelende irritaties en compicaties leiden. Melk van oerkoeien met de oorspronkelijke A2 eiwitstructuur veroorzaakt geen irritatie in het maag- en darmkanaal.
Oorzaken exorfine overbelasting
Exorfinen worden in het lichaam normaliter afgebroken door het DPP-IV enzym. Een enzym is een eiwit dat andere eiwitten opbouwt of afbreekt. Bij mensen met een slecht werkend DPP-IV enzym worden de exorfinen onvoldoende afgebroken. Vervolgens worden deze opgenomen in de bloedbaan. Je darmen raken van slag en je wordt ongelooflijk moe door de werking van de morfineachtige deeltjes in de hersenen. Het enzym DPP-IV heeft meer dan 70 functies in je lijf en is zoals alle enzymen, zeer gevoelig voor lichaamsvreemde stoffen. Zo is bewezen dat antibiotica, chemische stoffen, statines en kwik diverse enzymen blokkeren. Kwik bijvoorbeeld kan het DPP-IV enzym jarenlang blokkeren. Door de ontstane opstapeling van exorfinen in de bloedbaan neemt de werking van het endorfinesysteem af. Pesticiden, antibiotica, smaakversterkers, fosforzuur in frisdranken en kwik zijn allen voorbeelden van DPP-IV remmers. Kwik komt zowel voor in voeding als in vaccins.
Exorfine en stress
Er is een duidelijk verband aangetoond tussen het tekort aan het DPP-IV enzym dat de exorfinen afbreekt en de toename van de stress-hormonen. Mensen met een hoge exorfinen belasting ervaren een sterke toename van de stress-hormonen zonder dat er reële stress hoeft aan te pas hoeft te komen. Hun stresssysteem is dusdanig belast dat ze minder weerstand hebben als zich een daadwerkelijke stresssituatie voordoet. Ze kunnen dan erg snel overstuur raken door prikkels of situaties die voor andere mensen minder belastend blijken te zijn.
Algemeen kan gesteld worden dat onze moderne levenswijze en het veelvuldig gebruik van chemische stoffen de voornaamste oorzaak is van de exorfineproblematiek.